ببین آیدا سعدی یه شعر قشنگ داره:
قومی به صد جهد گرفتند زلف یار قوم دگر حواله به تقدیر میکنند
آیدا خدا همه آدم ها رو تو شرایط متفاوتی خلق کرده اما اگه قانون تناسخ رو قبول داشته باشی میدونی که خدا هر آدمی رو بارها توی زندگی های مختلف اونقدر خلق میکنه............ تا.............. به کمال برسن شاید من تو زندگی الانم پول نباشه شایدم تو زندگی بعدیم... فرق آدم ها هم توی همینه که با شرایط چه شکلی کنار بیان!
لیاقت آدم ها رو با همیناست که محک میزنن ...
یه خانواده به دلیل فقر از هم پاشیده شده به دلیل اینکه همه اشون نشستن و منتظرن..
نه من قبول ندارم...به جای اینکه یه راه خوب رو امتحان کنند .. ایمان داشته باشن ..
وای نه!
من هرگز نمیپذیرم و اولین نفر در مورد خودم هم هست.... اگه خیلی چیزا رو ندارم به دلیل تنبلی و سستی خودمه خدا راه رو برای همه گذاشته و هرکی رو سر یه پله ای گذاشته شاید اونی که فقیره خیلی پله های پایین تری باشه از اونی که داری ثروت و مکنته... اما ... نردبون خدا و رسیدن به کمال... خیلی طولانی تره و اگه آدم لیاقتشو داشته باشه و بخواد گاهی میتونه این پله ها رو صد تایکی هم طی کنه...
و گاهی بر عکسه آدما میتونن دست رو دست بذارن و بگن چرا و چرا ؟؟؟
میتونن هم بگردن و از بین هفت تا در خدا اونی که بازهست رو پیدا کنند